DLRO10HD ve DLRO10HDX dijital düşük dirençli ohmmetreler

Bu sorunların üstesinden nispeten kolay şekilde gelmek için bir ölçüm yapıp ardından test kablolarının polaritesini tersine çevirerek ikinci bir ölçüm yapılabilir. Gerekli direnç değeri, ölçümlerin aritmetik ortalamasıdır. Megger DLRO10 serisindeki dijital düşük dirençli ohmmetreler gibi bazı cihazlarda, test edilen devrede durağan bir EMF olsa bile operatör müdahalesi olmadan doğru sonucun görüntülenmesi için akımı otomatik olarak tersine çevirme özelliği bulunur. 

Dört telli testler, 10 ohm'un altındaki devreleri ölçerken en doğru yöntemdir çünkü bu yöntem kablo ve kontak dirençlerinden kaynaklanan hataları ortadan kaldırır. Bu yöntem, düşük dirençli ohmmetrelerle ilişkili test yöntemidir. Dört telli DC ölçümleri iki akım ve iki potansiyel kablosu kullanır (bkz. Şekil 1). Dört telli DC ölçümü, yüksek empedanslı gerilim ölçümünün bağlantı noktalarını cihaz içinden gerçek test parçasına taşıyarak prob ucu kablosundan ve son ölçümlerdeki kontak direnci değerlerinden kaynaklanan hataları ortadan kaldırır. Bu durum çok daha doğru direnç ölçümleri sağlar. Şekil 1: Dört telli bir ölçüm için basitleştirilmiş örnek 

Test numunesinin bağıl nemi, yalnızca materyal higroskopikse direnç değerini etkilemelidir. Bu durumda, daha yüksek nemlerde numune daha fazla nem emmiş olacaktır. Bu durum, ölçüm koşullarını değiştirecek ve elde edilen sonucu etkileyecektir. Ancak çoğu iletken higroskopik değildir. Bu nedenle, cihazlar tipik olarak %0 ila %95'lik bir bağıl nem çalışma aralığı ile tasarlandığından nemin cihazda yoğunlaşmaması koşuluyla doğru bir ölçüm değeri elde edilecektir. 

Direnç ölçümleri sıcaklığa bağlıdır. Orijinal veriler bir sıcaklıkta okunduysa ancak sonraki testler başka sıcaklıklarda yapıldıysa bu sıcaklık verileri, ölçümlerin uygunluğunu belirlemek için gereklidir. Tüm materyaller sıcaklığa aynı derecede tepki vermez. Alüminyum, çelik, bakır ve grafit, ölçüm alanındaki farklı sıcaklıklarda meydana gelebilecek değişikliklerin derecesini etkileyecek belirli sıcaklık katsayılarına sahiptir.  Düşük direnç ölçümleri, testleri cihazın çalışma sıcaklığı kademesinde gerçekleştirmenize dayanır (saha koşullarına dikkat etmeniz gerekir). Tolerans dışı ölçümler gördüğünüzde atılacak ilk adımlardan biri, cihazın okumasını uygun bir kalibrasyon şöntü ile kontrol etmek olacaktır.  Tüm saf metallerin direnci yükselen sıcaklıkla birlikte artar. Sıcaklıkta birim değişikliğine sahip belirli bir malzeme için dirençteki orantılı değişime, o malzeme için direnç sıcaklık katsayısı denir. Sıcaklık katsayıları, sıcaklıktaki bir derece artış için dirençteki bağıl artış olarak ifade edilir. Çoğu malzeme pozitif sıcaklık katsayısına sahipken (sıcaklık arttıkça direnç artar), karbon grafit malzemeler negatif sıcaklık katsayısına sahiptir (sıcaklık arttıkça direnç azalır).  Aşağıdaki tabloda, seçili malzemeler için direncin sıcaklık katsayıları gösterilmektedir:Belli bir malzeme üzerinde ölçüm yaparken sıcaklıktaki değişikliğe bağlı direnç değişimini hesaplamak için referans sıcaklıktaki direnci, direncin sıcaklık katsayısı ve sıcaklıktaki değişiklikle çarpabilirsiniz:  R2 - R1 = (R1 )(a)(T2 – T1 )  R1 = iletkenin referans sıcaklıktaki direnci  R2 = ölçüm yapıldığında iletkenin direnci  T1 = referans sıcaklık  T2 = ölçümün yapıldığı sıcaklık  a = test edilen malzeme için direnç sıcaklık katsayısı  Ayrıca, kullanılacağı ortam açısından uygun olduğundan emin olmak için, kullandıkları cihazın çalışma ve saklama sıcaklığı ile ilgili teknik özelliklerine de dikkat etmelisiniz.