CFL535G: dwukanałowy reflektometr z domeną czasową

Rozdzielanie i ponowne rozdzielanie to sytuacja, w której przewód, każdy z dwóch różnych par, jest przełączany gdzieś na długości kabla. Rozdzielenie pojawia się jako przesunięcie w górę, a ponowne rozdzielenie — jako przesunięcie w dół. To rozdzielenie można znaleźć w reflektometrze z domeną czasową używanym w trybie tradycyjnym, w którym występuje brak ciągłości impedancji. Wyzwanie polega na tym, że ta nieciągłość jest niewielka, co utrudnia identyfikację odbicia. Jeśli ponowne rozdzielenie jest blisko, wzór jest bardziej wyraźny i łatwiejszy do rozpoznania. Jeśli ponowne rozdzielenie znajduje się w pewnej odległości, tłumienie zmniejsza jego rozmiar i utrudnia identyfikację. Model CFL535G w trybie XTALK znacznie poprawia odbicie i ułatwia wyszukiwanie odległych ponownych rozdzieleń. W trybie XTALK rozdzielenie pojawia się jako przesunięcie w górę, a ponowne rozdzielenie — jako przesunięcie w dół. 

Klienci telefoniczni najpierw skarżą się na zakłócenia lub brak sygnału wybierania. Klienci telewizji kablowej skarżą się na zakłócenia odbioru obrazu. Te objawy zwykle powodują usterki szeregowe o wysokiej rezystancji lub przerywanie złącza. Mogą być trudne do namierzenia, ponieważ pojawiają się i znikają wraz z prądem pętli w sieci. Znalezienie tych problemów za pomocą przyrządu TDR może być trudne. W przypadku CFL535G najpierw odłącz zabezpieczenie po stronie abonenta. Podłącz zestaw dociskowy, włącz głośnik i słuchaj linii. Ustaw przycisk w pozycji wyciszenia i wybierz opcję cichego zakończenia. Eliminuje to szumy wychwytywane przez mikrofon zestawu dociskowego. Podłącz przewody sondy pomiarowej CFL do testowanej pary przewodów. Zestaw dociskowy musi być podłączony za pomocą cichego zakończenia. Włącz przyrząd TDR i uruchom „tryb przerywanej lokalizacji usterki”. Poczekaj na wystąpienie usterki — pojawia się zwykle w ciągu 5–10 minut. 

Częstym problemem jest mylenie połączeń kabli anteny nadawczej z kablami anteny odbiorczej. Mogą one zostać pomieszane podczas instalacji, a takie błędne połączenia należy uporządkować i ponownie podłączyć. Wyłącz filtr szumów i podłącz przyrząd TDR do przewodu transmisyjnego z anteną. Powiększ i przeanalizuj kształt fali. Pojawi się krzywa z zakłóceniami. Sygnał RF z anteny pojawi się na linii podstawowej przyrządu TDR jako szum. Antena o wysokim wzmocnieniu, taka jak antena odbiorcza, będzie miała większą amplitudę sygnału niż antena nadawcza o stosunkowo niskim wzmocnieniu. Ta różnica amplitudy umożliwia rozróżnienie anten odbiorczych i nadawczych. Jeśli konieczne jest wyświetlenie rzeczywistej krzywej przewodu, należy włączyć urządzenie i filtr szumów. 

Skoncentruj się na linii spadku od miernika do transformatora. W przypadku przewodów antenowych należy skupić się na niewidocznym fragmencie. W przypadku przewodów podziemnych należy skupić się na przewodzie między miernikiem a studzienką. Konieczne może być wyciągniecie miernika w celu uzyskania dostępu do przewodów. Podłącz przewody pomiarowe przyrządu TDR do faz. Upewnij się, że używany model jest wyposażony w wewnętrzny filtr blokujący, który chroni operatora i przyrząd. Najpierw podłącz przyrząd do faz. Następnie wykonaj test między położeniami neutralnymi w każdej z faz. Różnica w przebiegach fal może wskazywać na obecność złącza tulejowego. 

W przypadku modernizacji do ISDN, HDSL lub ADSL należy usunąć cewki obciążeniowe. Cewka obciążeniowa może wyglądać jak otwarty koniec przewodu. Jednak dwa kryteria mogą pomóc w odróżnieniu cewki obciążeniowej od otwartej końcówki przewodu. Cewka obciążeniowa jest zwykle bardziej zaokrąglona niż otwarta. Odstępy między cewkami obciążeniowymi pojawiają się w regularnych odstępach, np. 3000 stóp, 6000 stóp itp. Sygnał przyrządu TDR nie może przejść przez cewkę obciążeniową, więc widoczna będzie tylko odległość do pierwszej cewki. Wymontuj ten element i powtórz test. Jeśli teraz zobaczysz to samo odbicie w dwukrotnie większej odległości, to najprawdopodobniej są to cewki obciążeniowe. 

Przyrząd TDR znajdzie wodę w kablu, ale często trudno jest określić, jak rozległe jest zanieczyszczenie wilgocią. Wilgoć obniża impedancję. W wypełnionym kablu wilgoć nie może migrować i pojawia się jako problem punktowy. W kablu powietrzno-rdzeniowym lub celulozowym wilgoć może się przemieścić, dlatego ważne może być śledzenie długości zanieczyszczenia. Takie śledzenie można ułatwić, testując je z obu końców. Pomiary do początku wlotu zanieczyszczenia mogą być dokładne. Po przekroczeniu tego punktu przebieg ma tendencję do spłaszczania się, a określone odległości mogą być błędne ze względu na zmiany w VoIP. W przewodzie typu skrętka każda para jest zwykle impregnowana w różnych punktach. W związku z tym można wykorzystać zakres tych punktów do określenia długości zanieczyszczenia wodą. Woda może przedostać się przez otwór w zewnętrznym izolatorze z tworzywa sztucznego, a następnie przedostać się do wnętrza przewodu. Każda para może wskazywać na wejście zanieczyszczenia w różnych punktach. Woda mogła jednak migrować z dala od pęknięcia zewnętrznej powłoki. Może być konieczne wzrokowe sprawdzenie przewodu, aby zapobiec ponownemu wystąpieniu problemu.