Przed przystąpieniem do analizy potwierdź, że wykonano czynności zgodnie z procedurą. Jeśli losowo umieścisz sondy w celu przeprowadzenia testu rezystancji uziemienia, wyniki będą prawdopodobnie nieprawidłowe. Wyniki mogłyby być prawidłowe tylko w wyniku przypadku.
Metoda spadku potencjału jest najbardziej niezawodnym i dokładnym sposobem pomiaru rezystancji elektrody uziemiającej (masy). Po umieszczeniu sondy prądowej w odpowiedniej odległości od elektrody uziemiającej metoda ta polega na wprowadzeniu sondy potencjału do gruntu w pobliżu elektrody uziemiającej i wykonaniu pomiaru rezystancji. Następnie należy kilkakrotnie przesunąć sondę potencjału, coraz bliżej sondy prądowej, wykonując pomiar rezystancji w każdym położeniu. Na podstawie wyników testu wygenerowany zostanie wykres rezystancji (wykreślony na osi y) w zależności od odległości (między elektrodą uziemiającą a sondą potencjału, wykreślony na osi x).
Każde źródło prądu — elektroda uziemiająca i sonda prądowa — ma unikalną kulę elektryczną lub „ślad” w otaczającym gruncie. Uwzględnienie wielkości kuli elektrycznej elektrody uziemiającej ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego pomiaru. Rozmiar zależy od zmiennych, takich jak rodzaj i skład gruntu, zawartość wilgoci i temperatura oraz rozmiar i kształt elektrody uziemiającej. Dla powodzenia pomiaru zdecydowanie niewskazane jest, aby te sfery nakładały się na siebie lub pokrywały.
Jeśli sonda prądowa jest odpowiednio oddalona od elektrody uziemiającej, rezystancja powinna początkowo wzrosnąć, ustabilizować się w środkowej części wykresu, a następnie ponownie wzrosnąć, gdy sonda potencjału zbliży się do sondy prądowej. Odczyt rezystancji sekcji poziomej to pomiar rezystancji uziemienia.
Typowe wyniki pomiaru: W Stanach Zjednoczonych National Electrical Code (NEC®) określa maksymalną wartość 25 Ω. Jest to jednak wartość bardzo wyrozumiała i przede wszystkim dotyczy terenów mieszkalnych. Na przykład wartość 25 Ω nie jest zalecana dla uziemienia komercyjnego i przemysłowego. Idealnie byłoby mieć rezystancję uziemienia mniejszą niż 5 Ω lub, w najgorszym przypadku, 10 Ω. Tymczasem wymogi są bardziej rygorystyczne w przypadku wymagających sytuacji, takich jak podstacje i pomieszczenia komputerowe, np. < 1 Ω. W każdym przypadku należy znać zakres rezystancji uziemienia, który można zaakceptować w danym przypadku.
Jeśli rezystancja przekracza zdefiniowany limit, elektrodę należy zmodernizować, dodając więcej prętów lub wbijając pojedynczy pręt głębiej.
Trendy: Jeśli masz dostęp do poprzednich wyników testu rezystancji uziemienia, porównaj z nimi swoje wyniki. Podczas gdy rezystancja powinna wykazywać podobne tendencje, lokalne warunki uziemienia ulegają zmianie. Załóżmy, że tuż obok rozpoczyna działalność inna firma i zaczyna się budowa. Wykonawca prowadzi linię w dół i natrafia na lustro wody. W rezultacie poziom wód gruntowych spada, ziemia staje się bardziej sucha, a rezystancja wzrasta. Dlatego należy okresowo testować rezystancję uziemienia i reagować na zauważalne zmiany.
