EZ-Thump 12 kV, model v3, system lokalizacji uszkodzeń przewodów
Informacje o produkcie
System lokalizacji uszkodzeń przewodów EZ-Thump 12 kV, model v3 ułatwia diagnostykę podziemnych przewodów zasilających MV. Ten wielofunkcyjny lokalizator uszkodzeń został zaprojektowany z myślą o łatwym transporcie — mieści się w średniej wielkości samochodzie — i jest łatwy w obsłudze nawet dla niedoświadczonych użytkowników. EZ-Thump 12 kV jest idealnym rozwiązaniem dla serwisantów interwencyjnych, a jego rozbudowane możliwości sprawiają, że doskonale nadaje się do bardziej wymagających zastosowań.
Urządzenie EZ-Thump 12 kV jest wyposażone w jednostopniowy układ wyładowania udarowego kondensatora, który zapewnia energię 500 J przy napięciu 12 kV. Zintegrowany reflektometr w dziedzinie czasu (TDR) ułatwia wstępną lokalizację uszkodzeń o niskiej rezystancji oraz — z wykorzystaniem metody odbicia łuku (ARM) — uszkodzeń o wysokiej rezystancji. Ponadto urządzenie EZ-Thump 12 kV może być używane w połączeniu z odbiornikiem akustycznym/elektromagnetycznym, takim jak DigiPhone 2, w celu dokładnego zlokalizowania uszkodzeń. Obsługiwane są również testy płaszcza i lokalizacja uszkodzeń płaszcza.
Przyrząd jest standardowo wyposażony w zaawansowane funkcje bezpieczeństwa, takie jak system F-OHM, który automatycznie sprawdza, czy połączenia uziemienia/masy zostały wykonane prawidłowo, a w przypadku wykrycia problemu wstrzymuje testowanie. Urządzenie jest również wyposażone w funkcję zatrzymania awaryjnego oraz blokadę bezpieczeństwa z przełącznikiem kluczykowym.
Wszystkimi funkcjami przyrządu można sterować przy użyciu jednego pokrętła, a wyniki testu są wyświetlane na jasnym, kolorowym wyświetlaczu, który zapewnia dobrą czytelność nawet w jasnym świetle słonecznym. W przypadku korzystania z przyrządu w trybie automatycznym nie są wymagane żadne ustawienia; wystarczy podłączyć zestaw testowy do przewodu i włączyć zasilanie. Końcówka przewodu i lokalizacja uszkodzenia są następnie automatycznie wykrywane i wyświetlane. Bardziej doświadczeni użytkownicy mogą uzyskać dostęp do trybu eksperckiego w celu optymalizacji wyników w szczególnie wymagających zastosowaniach.
Lekki i wyjątkowo kompaktowy model EZ-Thump 12 kV może być zasilany z sieci elektrycznej lub z wewnętrznego akumulatora. Dzięki tym cechom z urządzenia EZ-Thump można korzystać w dowolnym miejscu, nawet w przypadku, gdy dostęp do sieci jest utrudniony i nie jest dostępne żadne źródło zasilania. Akumulator wewnętrzny zapewnia długi czas pracy, a w razie potrzeby można go wymienić w terenie.
Dodatkowe materiały video
Produkty powiązane
Używając swojego produktu
Interpretacja wyników pomiarów
Technika podziału na sekcje służy do rozwiązywania problemów z jednofazowymi obwodami pętli dystrybucji średniego napięcia (MV) oraz identyfikacji wadliwej sekcji, co pozwala szybko wyłączyć zasilanie, ponownie włączyć zasilanie pozostałej części obwodu i ograniczyć do minimum przerwy w zasilaniu. Zaletą jest to, że uszkodzoną sekcję można zidentyfikować z jednego punktu bez konieczności przemieszczania się pomiędzy transformatorami w celu wyjęcia bezpieczników lub zeszlifowania kolanek przy każdym transformatorze.
W tym celu jest rejestrowany i skanowany obraz odbicia niskiego napięcia (LV) pod kątem zmian impedancji związanych z końcówką przewodu i transformatorami. Te ostatnie informacje wskazują lokalizację transformatorów. Drugi obraz odbicia impulsu TDR jest rejestrowany, gdy powstanie łuk elektryczny w wyniku nagłego rozładowania naładowanego kondensatora w miejscu uszkodzenia.
Położenie uszkodzenia (miejsce występowania dwóch śladów) jest identyfikowane poprzez wzajemne położenie obu śladów. Odbicia transformatorów zapewniają punkty orientacyjne umożliwiające identyfikację uszkodzonego segmentu przewodu. Uszkodzony segment można wyłączyć, pociągając kolanka w lewo i w prawo od uszkodzenia. Obsługa wszystkich klientów polega na zamknięciu normalnie otwartego punktu w pętli dystrybucji.
Określenie uszkodzonej sekcji
Do przewodu jest podawany impuls niskiego napięcia. Obraz odbicia jest przetwarzany przez oprogramowanie do identyfikacji transformatorów. Po kilku sekundach zapis referencyjny wskazuje odległość od końca przewodu.
Jeśli wystąpi przebicie napięciowe, na wyświetlaczu pojawi się czerwony zapis uszkodzenia. Czerwony znacznik uszkodzenia jest automatycznie ustawiany w pozycji, w której oba zapisy się różnią. Uszkodzenie jest sygnalizowane przez dwa najbliższe transformatory, które identyfikują sekcję przewodu zawierającego uszkodzenie.
Sprawdzanie uszkodzonej sekcji przewodu
Test wysokiego potencjału, w kontekście podziału na sekcje, jest wykonywany w celu potwierdzenia, że sekcja przewodu zidentyfikowana jako uszkodzona podczas poprzedniej procedury podziału na sekcje jest faktycznie uszkodzona. Po odizolowaniu zidentyfikowanej sekcji przewodu przy dwóch najbliższych transformatorach należy przeprowadzić test wysokiego potencjału.
Uwaga: nie należy przeprowadzać testu wysokiego potencjału DC z transformatorami nadal podłączonymi do uszkodzonej sekcji przewodu.
Podczas wzrostu napięcia na wyświetlaczu pojawi się maksymalny prąd ładowania zasilacza wysokiego napięcia (HVPS) aż do całkowitego naładowania przewodu. W takim przypadku prąd spadnie do rzeczywistego poziomu prądu upływu. Zostanie wyświetlona rezystancja izolacji. Taki scenariusz występuje, jeśli izolacja przewodu nie ma uszkodzeń. W przypadku wystąpienia przebicia z przeskokiem iskry wysokie napięcie zostanie wyłączone.
W zależności od tego, czy podczas testu doszło do przebicia, czy też nie, na wyświetlaczu pojawi się jeden z następujących wyników:
- Przebicie przy XX kV — przebicie napięciowe wystąpiło przy wskazanym napięciu testowym.
- Brak przeskoku iskry — przewód wytrzymał przyłożone napięcie testowe DC. Jeśli to możliwe, powtórz test przy wyższym napięciu (nie przekraczaj maksymalnego dopuszczalnego napięcia).
- Ładowanie przewodu niemożliwe — napięcie testowe nie może wywołać obciążenia przewodu. Ten scenariusz jest zwykle spowodowany zwarciem (uszkodzeniem) w przewodzie, co powoduje powstanie maksymalnego prądu wyjściowego.
- Niska rezystancja przy XX kV — ze względu na znaczny poziom prądu upływu źródło wysokiego napięcia nie może ładować przewodu powyżej wskazanej wartości napięcia.
Test wysokiego potencjału/przebicia służy do testowania wytrzymałości dielektrycznej przewodu w warunkach wysokiego napięcia DC, pozwala określić napięcie przebicia.
Podczas wzrostu napięcia na wyświetlaczu pojawi się maksymalne natężenie prądu HVPS aż do całkowitego naładowania przewodu. W takim przypadku prąd spadnie do rzeczywistego poziomu prądu upływu. Zostanie wyświetlona rezystancja izolacji. Taki scenariusz występuje, jeśli izolacja przewodu nie ma uszkodzeń. W przeciwnym razie wysokie napięcie zostanie odcięte w momencie przeskoku iskry / uszkodzenia.
Określanie wytrzymałości dielektrycznej przewodu
W zależności od tego, czy podczas testu doszło do przebicia, na wyświetlaczu pojawi się jeden z następujących wyników:
- Przebicie przy XX kV — przebicie napięciowe miało miejsce przy wskazanym napięciu testowym, co oznacza, że w miejscu uszkodzenia nastąpił przeskok iskry.
- Brak przeskoku iskry — przewód wytrzymał przyłożone napięcie testowe DC. W takim przypadku prąd nie będzie wskazywany. W razie potrzeby powtórz test przy wyższym napięciu (nie przekraczaj maksymalnego dopuszczalnego napięcia).
- Ładowanie przewodu niemożliwe — napięcie testowe nie może wywołać obciążenia przewodu. Ten scenariusz występuje zazwyczaj, gdy w przewodzie występuje zwarcie (zerowe napięcie i maksymalny prąd).
- Niska rezystancja przy XX kV XX MΩ — źródło wysokiego napięcia nie może ładować przewodu powyżej wskazanej wartości napięcia z powodu znacznego poziomu prądu upływu; sugeruje to występowanie uszkodzenia bardzo niskiej rezystancji (określone napięcie i wysoki prąd). Nie należy interpretować wskazań napięcia jako napięcia przeskoku iskry. Uwzględniając wysoki prąd upływu, jest to tylko napięcie, które może wytworzyć HVPS.
EZ-Thump stosuje powszechnie sprawdzoną i dobrze znaną metodę ARM do wstępnego lokalizowania uszkodzeń wysokiej rezystancji w przewodzie średniego napięcia.
Lokalizowanie uszkodzenia odbywa się poprzez porównanie obrazu odbitego (impedancja) zarejestrowanego przy użyciu impulsu niskiego napięcia (zapis referencyjny) do obrazu odbicia (impedancja) zarejestrowanego w momencie wystąpienia łuku, wywołanego nagłym rozładowaniem naładowanego kondensatora, w miejscu wystąpienia uszkodzenia (zapis uszkodzenia). W tej metodzie dwa zmierzone zapisy zmieniają położenie w miejscu, w którym łuk powoduje odbicie ujemne (zmianę impedancji) impulsu TDR, wskazując lokalizację
Tryb impulsowy umożliwia zlokalizowanie uszkodzenia wysokiej rezystancji pomiędzy żyłą fazową a żyłą neutralną przewodu średniego napięcia; pomiędzy dwiema żyłami fazowymi „opasanego” przewodu średniego napięcia; pomiędzy dwiema żyłami fazowymi przewodu niskiego napięcia lub pomiędzy przewodem fazowym a uziemieniem/masą przewodu niskiego napięcia.
Urządzenie EZ-THUMP jest wyposażone w wewnętrzny generator przepięć, który w sposób ciągły podaje impulsy wysokiego napięcia do uszkodzonego przewodu, tworząc w miejscu awarii iskrzenie. Uszkodzenie można wykryć przy użyciu detektora magnetycznego/akustycznego (takiego jak digiPHONE+) w celu uzyskania najlepszych rezultatów lub przy użyciu prostego detektora akustycznego z wyraźnymi i dobrze zrozumiałymi ograniczeniami. Kryterium wskazywania przy użyciu prostego detektora akustycznego jest największa głośność dźwięku przeskoku iskry w miejscu uszkodzenia lub — w przypadku pomiaru magnetycznego/akustycznego — najmniejsza różnica czasu propagacji pomiędzy prędkością światła a prędkością dźwięku, gdzie nie jest to najgłośniejszy dźwięk, ale pierwszy po otrzymaniu sygnału magnetycznego. Ta ostatnia opcja jest dokładniejsza i może być stosowana we wszystkich sytuacjach awaryjnych o wysokiej rezystancji, a nawet do wskazywania uszkodzeń w kanałach.
Izolacja przewodu zasilania wysokiego lub średniego napięcia z osłoną jest zabezpieczona przed wnikaniem wody przez płaszcz wykonany z tworzywa XLPE lub PVC. Test uszkodzeń pozwala sprawdzić, czy nie doszło do uszkodzenia płaszcza, zazwyczaj podczas instalacji.
Testu uszkodzeń pozwala sprawdzić wytrzymałość dielektryczną płaszcza przewodu przez przyłożenie napięcia stałego do 5 kV pomiędzy płaszczem przewodu (koncentryczne neutralne) a uziemieniem. Wszelkie nieszczelności oznaczają uszkodzenie płaszcza. Podczas wzrostu napięcia na wyświetlaczu pojawi się maksymalne natężenie prądu HVPS aż do całkowitego naładowania przewodu. W takim przypadku prąd spadnie do poziomu prądu upływu. Następnie wyświetlana jest wartość rezystancji izolacji. Taki scenariusz występuje, jeśli izolacja przewodu nie ma uszkodzeń. W przeciwnym razie wysokie napięcie zostanie odcięte w momencie przeskoku iskry / uszkodzenia.
W zależności od tego, czy podczas testu doszło do przebicia, na wyświetlaczu pojawi się jeden z następujących wyników:
- Przebicie przy XX kV — przebicie napięciowe wystąpiło przy wskazanym napięciu testowym.
- Brak przeskoku iskry — płaszcz przewodu wytrzymuje przyłożone napięcie testowe DC. Test można powtórzyć przy użyciu pozycji menu.
- Przewód nie jest ładowany — napięcie testowe nie mogło naładować osłony przewodu. Ten scenariusz występuje zazwyczaj, gdy w obwodzie występuje zwarcie (uszkodzenie płaszcza).
- Niska rezystancja przy XX kV XX MΩ — źródło wysokiego napięcia nie może ładować przewodu powyżej wskazanej wartości napięcia z powodu znacznego poziomu prądu upływu; sugeruje to występowanie uszkodzenia bardzo niskiej rezystancji (określone napięcie i wysoki prąd). Nie należy interpretować wskazań napięcia jako napięcia przeskoku iskry. Uwzględniając wysoki prąd upływu, jest to tylko napięcie, które może wytworzyć HVPS.
Po nieudanym teście uszkodzeń należy przeprowadzić lokalizację uszkodzeń płaszcza (w przewodach bezpośrednio zakopanych). Metoda testowa opiera się na metodzie napięcia krokowego (metoda gradientu uziemienia). Można to zrobić z dowolnym urządzeniem EZ-Thump służącym jako generator impulsów wysokiego napięcia (ograniczony do 5 kV). Do odczytania siły i biegunowości napięcia gradientu uziemienia niezbędny jest dodatkowy odbiornik (np. Megger ESG-NT lub Digiphone+2), który pozwala zlokalizować uszkodzenie płaszcza.
W miarę zbliżania się do pozycji uszkodzenia napięcie krokowe szybko wzrasta i spada do zera bezpośrednio nad uszkodzeniem, a następnie podczas przechodzenia poza uszkodzenie następuje wzrost napięcia o przeciwnej polaryzacji.
